Suzanne Bos is een trotse moeder van twee kleuters en woont in Zwolle. Suzanne wordt al jaren omringd door peuters, de doelgroep waar zij heel blij van wordt. Naast haar werk als pedagogisch coach op een kinderdagverblijf is ze ook werkzaam als trainer. Voor JufSanne.com schrijft ze blogs vanuit haar ervaringen uit de praktijk.
JufSanne.com is een begrip voor de meeste kleuterleerkrachten en Pabostudenten. De website, boordevol inspirerende lesideeën en werkbladen ingedeeld op thema, is de voorloper van Pinterest. In mijn Pabo tijd heeft juf Sanne mij al meerdere keren uit de brand geholpen wanneer ik een les moest voorbereiden en ik denk dat dit voor velen van ons geldt. Toch ligt de site ook weleens onder vuur. Bijvoorbeeld over het gebruik van werkbladen bij jonge kinderen. Ik ben zelf een groot voorstander van sensomotorische activiteiten voor jonge kinderen en geen fan van de zogenaamde ‘juffenwerkjes’, maar hoe denk ik eigenlijk over het aanbieden van werkbladen?
Kinderen tot zes jaar zouden gezien hun breinontwikkeling voornamelijk sensomotorische activiteiten aangeboden moeten krijgen. Sensomotoriek is de motorische reactie op zintuiglijke informatie. Bij het ontwerpen van een les of activiteit zou je jezelf dus continue de vraag moeten stellen: zit er voldoende beweging in? Wanneer je jezelf die vraag stelt, zal je waarschijnlijk tot de conclusie komen dat er in werkbladen weinig beweging zit. Op wat fijne motoriek na zoals knippen of schrijven, wordt er van de kinderen weinig beweging gevraagd. Het liefst zetten we kinderen rustig op een stoel aan tafel. Kijk nog eens naar je werkblad en stel jezelf opnieuw de vraag: zit er voldoende beweging in? Nee? Nou, hoe gaan we daar dan voor zorgen? Werk je met het thema herfst en wil je je kinderen laten oefenen met het splitsen van hoeveelheden, dan heeft JufSanne.com daar passende werkbladen bij.
Op wat knippen en plakken na zit er, mijns inziens, niet voldoende beweging in. Maakt dat dit werkblad onbruikbaar? Zeker niet. We gaan er gewoon wat beweging inbrengen! Allereerst zou ik het werkblad met de eikels achterwege laten. Hoe mooi zou het zijn dat je voor een les splitsen eerst buiten eikels zoekt met de klas. Nu hoor ik je denken, dat is niet haalbaar! Misschien maken we het haalbaar door niet naar het bos of park te wandelen in het speelkwartier, maar ’s ochtends een bak met eikels, kastanjes, beukennootjes over het hele plein te strooien. Ouders willen vast de vondsten uit het bos van het weekend ervoor met je delen of wellicht ben je zelf lekker naar het bos geweest. Met al dat mooie materiaal, door de natuur gegeven, kunnen de kinderen aan de slag met het werkblad.
Eenmaal binnen kunnen de eikels worden verdeeld onder de twee eekhoorntjes bovenaan het werkblad. Door het gebruik van natuurlijke materialen worden de zintuigen geprikkeld en krijgen de kinderen de kans om het materiaal te manipuleren. Wellicht heb je aan het eind geen ingevulde werkblad om mee te geven naar huis, maar laten we ervoor kiezen de focus op het proces te leggen in plaats van het eind resultaat.
Laat je inspireren door alle werkbladen op JufSanne.com. Zorg er vervolgens voor dat je er beweging inbrengt, maak het sensomotorisch! Werkbladen zijn nooit het doel op zichzelf, maar kunnen helpend zijn in het oefenen en behalen van de SLO doelen. Speel met de aangeboden materialen, zodat de kinderen kunnen spelen terwijl ze leren.