
Luitingh-Sijthoff
Ga jij weleens zomaar je neus achterna? Vast wel.
Het verhaal:
Na Benji Davies, bekend van De kleine walvis, is John Bond het nieuwe grote prentenboekentalent. In Klein Konijn – (Niet) verdwaald verrast John Bond jong en oud met een origineel en sprankelend verhaal over een wel heel ondernemend konijn. Een prentenboek om van te smullen!
Klein Konijn bakt een taart, maar de bessen zijn op. En zonder bessen geen taart. Dus gaat Klein Konijn op zoek naar bessen. Hij steekt de oceaan over, beklimt bergen en trekt door donkere bossen zonder oog te hebben voor alle gevaren onderweg. Want hij is heus niet te klein en ook niet te koud. En hij is al helemaal niet verdwaald. Of toch wel?
Voorlees succes gegarandeerd met dit heerlijke nieuwe prentenboek dat verrassend afloopt. Alle peuters en kleuters zullen Klein Konijn onmiddellijk in hun hart sluiten!
In drie woorden:
Grappig, sfeervol en herkenbaar.
In meer woorden:
Dit prentenboek is geschreven en geïllustreerd door John Bond en is op een grappige manier vertaald door Manon Sikkel. Op de een of andere manier vind ik de voorkant van het boek perfect bij het seizoen herfst passen. Je ziet een bos in oranje en geelachtige tinten en je leest in het begin van het boek dat Mama Konijn een taart gaat bakken en bessen nodig heeft. Dan komt het grote probleem, de pot met bessen is leeg. Klein Konijn zal wel even helpen en rent meteen naar buiten. Hij hoort niet dat zijn moeder hem terugroept, omdat vlak onder het huis een grote bessenstruik staat.
Heel impulsief rent Klein Konijn zijn neus achterna. Je ziet op de sfeervolle illustraties waar Klein Konijn allemaal komt. Er valt meer te zien op de tekeningen dan in de tekst genoemd wordt. Het is dus een heerlijk boek om samen rustig te bekijken. De illustraties zijn erg sfeervol en passen goed bij het verhaal.
Het boek is geschikt voor kinderen vanaf drie jaar. Dit boek past goed bij het thema van de komende Kinderboekenweek, ‘Reis mee’. Klein Konijn komt verschillende landschappen tegen onderweg: van oceaan, tot berglandschap en van sneeuwtoppen tot een grot. Uiteindelijk ruikt hij de geur van taart van zijn moeder en hierdoor vindt hij uiteindelijk de weg weer terug naar huis. En daar staat natuurlijk de taart al klaar. De enige bes die hij zelf gevonden heeft, wordt de kers op de taart. Maar of hij er dan nog trek in heeft. Eigenlijk wil hij dan liever een ijsje. Eet smakelijk, Klein Konijn!