Merel de Vink is initiatiefnemer en eigenaar van Leesvink. Ik kende haar al van de Kleuteruniversiteit inspiratiedag in Tilburg, en wilde graag weten wat ze zoal doet. Wat volgde is het volgende interview:

Vertel eens, wat heb je met lezen?

Jeetje, goeie vraag. Moeilijk ook direct. Ja wat heb ik met lezen? Lezen zit in alles! Sowieso is lezen de basis voor alles wat je leert op school, dus superbelangrijk, maar daarnaast is lezen ontzettend leuk. Lezen in een boek geeft zo veel plezier, verrijking, prikkelt de fantasie, laat je nadenken over het leven, zorgt ervoor dat je je laat meevoeren naar andere werelden; ik ben echt gek op lezen. Als kind las ik al tot diep in de nacht, alles wat los en vast zat.

Iemand zei pas tegen me: ‘Lezen is de sleutel tot de wereld.’ Prachtig toch? En het klopt ook. Als je kunt lezen ben je in staat om de wereld om je heen te begrijpen. Ik kan me herinneren dat ik voor het eerst in Italië was en niks kon lezen in het Italiaans. Ik begreep de borden langs de weg niet, de pakken in de supermarkt waren abracadabra, menukaarten geheimtaal. Toen voelde ik me echt buiten de maatschappij staan. Een aantal jaren later (en een intensieve cursus Italiaans verder), begreep ik al die dingen ineens een stuk beter, en voelde ik me ook veel meer een onderdeel van het leven. Wel wat zwaar direct hè, zo op de maandagochtend?

Goed, een wat luchtiger onderwerp: wat is je lievelingsboek?

Ik hou ontzettend van historische (jeugd)romans. Ik heb een tijdje geleden Suzanne Wouda ontdekt: schrijft superspannende kinderboeken over het verleden. Verder hou ik erg van de schrijfstijl van Rob Ruggenberg, hij kan zo beeldend vertellen dat het lijkt alsof je zelf naar een scene zit te kijken. Knap! Maar je vroeg naar mijn lievelingsboek: ik twijfel heel erg, maar ik denk toch dat ik Hasse Simonsdochter van Thea Beckman noem. Ik durf het boek eigenlijk niet goed nog een keer te lezen, maar als kind vond ik het echt fantastisch en ik wil me graag aan dat beeld vasthouden. Ik ben nu best een kritische lezer, en ik ben bang dat ik dan dingen ontdek die ik liever niet had geweten, snap je?

Nee, niet helemaal, wat bedoel je?

Nou, je hebt toch wel eens dat als je ergens als kind geweest bent daar nog een bepaalde herinnering aan hebt? Dat het er heel groot was bijvoorbeeld? En dan kom je daar als volwassene en dan denk je: is dit alles? Dat idee. Ik ben bang dat als ik sommige boeken herlees waar ik als kind dol op was een soortgelijke ervaring krijg. Gelukkig verschijnen er nu ook ontzettend veel mooie boeken. Om er een paar te noemen: Alle dieren levend en vrij van Mariken Jongman, De mysterieuze zolder van Neal Shusterman, De regels van drie van Marjolijn Hof, zo zijn er nog veel meer te noemen. Ik hou erg van zoek-prentenboeken zoals Nederland van Charlotte Dematons of Waar is de taart? Van Thé Tjong-Khing. Informatieve boeken zijn ook geweldig met als absoluut hoogtepunt Het raadsel van alles wat leeft van Jan Paul Schutten.

En nu ben je als volwassene tussen de kinderboeken beland. Zou je kort kunnen vertellen wat je doet?

Na een carrière bij uitgeverij Lemniscaat werd ik in toenemende mate nieuwsgierig naar de lezer. Bij een uitgeverij maak je boeken, maar wie leest ze? Hoe denkt een lezer over boeken? Ik heb nog even overwogen om een boekhandel te beginnen, maar wat ik nu doe past een stuk beter bij me. Ik geef basisscholen advies over het samenstellen van een goede collectie kinderboeken voor hun schoolbibliotheek. Ik kom op een school om de bibliotheek te bekijken, ik kijk wat goed is en wat beter kan, help bij het saneren van de collectie, het in kaart brengen van de huidige collectie, het opstellen van advieslijsten en het daadwerkelijke leveren van nieuwe boeken die aansluiten bij de behoeftes van de school.

Dat lijkt me heel leuk, maar wel veel werk!

Ja, dat is het ook. Ik merk dat scholen mij vaak inhuren omdat het ze zelf aan tijd en expertise ontbreekt om een goede collectie op te bouwen. Dat vergt ook aandacht en dus tijd. Die taak neem ik hen uit handen. Ik vind het iedere keer weer fantastisch om te zien hoe blij de kinderen zijn met hun nieuwe schoolbibliotheek. Ik was pas op een school bezig toen er een meisje van groep 8 binnen kwam lopen. Ze bleef doodstil staan, keek ademloos om zich heen en zei toen: ‘Ik hoop dat het hier een hit wordt, dat iedereen hier naartoe wil komen.’ Geweldig toch?

Dus je uitgangspunt bij het opzetten van de collectie is het kind.

Stellig: Ja absoluut! Het kind staat echt centraal. De bibliotheek moet in dienst staan van de leerlingen die de school bezoeken. Ik lever daarom ook geen standaard pakket of zo, maar geef echt advies op maat, en stel een boekenadvies samen op basis van alle specifieke wensen van een school en haar leerlingen.

Klinkt goed, kan iedere school je bellen?

Lachend: Tuurlijk, kan altijd. Ik kom graag langs voor een vrijblijvend en kosteloos gesprek …

Dank je wel Merel. Heb je nog een laatste toevoeging?

Je bedoelt een leuke uitsmijter?

Ja, zoiets?

‘Kinderen die een hekel aan lezen hebben bestaan niet. Ze hebben alleen het juiste boek nog niet gevonden’. Niet van mezelf helaas, maar een prachtige uitspraak van Dr. Frank Serafini, een Amerikaanse grootheid op het gebied van leesbevordering.

“There is no such thing as a child who hates to read; there are only children who have not found the right book.” 
― Frank Serafini