Cavia en twee moeders, een
Xanten
104
Het verhaal:
Het verhaal gaat over de belevenissen van Sep die met zijn twee moeders is verhuisd van het drukke Amsterdam naar een stadje in de provincie. Het gezin is al snel gewend aan de nieuwe omgeving en het buurtje aan het gezin. Behalve buurvrouw Annemarie. Wat voert zij in haar schild? Als Sep ‘s avonds op zijn kamertjes zit vertelt hij alles aan Kobus zijn cavia. Dat diertje kan eindeloos luisteren naar zijn verhalen over zijn vriendinnetjes Tibby en Roza, over zijn oma en de postzegelverhalen van zijn overleden opa. Is het anders om twee moeders te hebben dan een vader en een moeder of twee vaders? Hoe kijken anderen aan tegen zijn moeder?
Juf Sanne zegt:
De titel verklapt mij al dat dit een interessant verhaal is, en dan heb ik het niet over die cavia. Twee moeders, dat is iets wat tegenwoordig steeds vaker voorkomt. Helemaal geaccepteerd in onze samenleving is dat nog niet zoals Sep, de hoofdkarakter in het boek, zelf dagelijks ondervindt. Sep en zijn moeders, Maartje en Lotte, verhuizen van de grote stad naar een provinciaal dorp. Hij geniet van zijn nieuwe leven, maakt al snel vrienden en doet het goed op school. Toch heeft hij goed in de gaten dat zijn gezinssituatie redelijk bijzonder is en dat niet iedereen daar even goed mee omgaat. Het mooie is dat Sep daardoor zijn eigen situatie regelmatig onder de loep neemt en uiteindelijk tot de conclusie komt dat hij ontzettend boft.
Het boek heeft een prettige sfeer en je bent snel verliefd op de personages. Het verhaal is zeer van deze tijd maar gek genoeg zijn er nog maar weinig boeken over twee moeders en een kind. Wat bij mij vooral doorkomt  is dat Sep een sterke jongen is, die wel tegen een stootje kan en dat dit juist te danken is aan die situatie die “iedereen†zo raar vindt. Zijn twee moeders die zielsveel van hem houden. Echt een voorleestip!