Titel: Knutselschatten
Auteur: Eveline Villerius
Uitgever: Zwijsen

Tijdens de onderwijsbeurs 2009 in Utrecht kwam bij uitgeverij Zwijsen een nieuw boek uit, behorende bij de methode Schatkist. Dit boek heet “knutselschatten” en is gemaakt om binnen de ankers en routines de leerkracht inspiratie te geven op het gebied van knutselen, de creatieve ontwikkeling en de ontwikkeling van de fijne motoriek. In deze recensie probeer ik er achter te komen of het boek het aanschaffen waard is.

Omschrijving

Dit boek zit boordevol creatieve lesideeën die aansluiten bij de ankers van ‘Schatkist’. De kinderen maken kennis met tien verschillende materialen waaronder klei, hout, tekenmaterialen, stof, wol en verf. De eigen fantasie en creativiteit van het kind staan hierbij voorop. De doelen van het knutselboek zijn gericht op de creatieve en fijn motorische ontwikkeling van jonge kinderen en sluiten aan bij de kerndoelen Kunstzinnige Oriëntatie.

In de praktijk

Het boek heeft een groot formaat identiek aan het Li-la-liedjesboek. Wel zo prettig en qua vormgeving ook vergelijkbaar met het Li-la-liedjesboek. De verantwoording in het begin van het boek geeft ook aan dit het voornaamste doel van dit boek is de eigen creativiteit van kinderen te stimuleren. Tevens wordt er veel waarde gehecht aan het proces en de evaluatie. Knutselschatten voldoet  daarom aan de kerndoelen voor het leergebied Kunstzinnige oriëntatie.

In het boek worden verschillende materialen en technieken aangeboden. Om precies te zijn 10 materialen. We beginnen bij de routines. Elk materiaal wordt een keer gebruikt bij dit deel dus er zijn 10 knutselsuggesties aangeboden. Op de linkerpagina staat een beschrijving van het materiaal en de mogelijkheden met dit materiaal. Tevens vind je op deze bladzijde verschillende suggesties onder het kopje “experimenteren”. Op de rechterpagina vind je dan het eindproduct. Je vindt op beide pagina’s een opsomming van de benodigde materialen.

Na de routines komen de seizoenen met de bijbehorende ankers aan bod. In de linkermarge van de pagina zie je snel in welk seizoen je bent beland. Ze beginnen steeds bij elk nieuw deel met twee algemene knutselsuggesties. Bovenaan de bladzijde is makkelijk te zien met welke materialen dit werkstuk wordt gemaakt. In een wit venster staat steeds welke materialen er nodig zijn en welke voorbereiding het project behoeft. Verder wordt de les een beetje besproken en geven suggesties over de te nemen acties. Er staan ook bij elk idee richtvragen om de kinderen meer bewust te maken van het proces.

Na de algemene knutselsuggesties komen de suggesties binnen een anker, steeds twee per anker. In de praktijk heb je eigenlijk wel behoefte aan meer ideeën per anker vooral omdat het bij sommige thema’s moeilijk is om wat te verzinnen. Die ideeën kan je dan terug vinden in de opsomminglijst achter elk anker onder aanvullende activiteiten.

Conclusie

Knutselschatten is niet zomaar een knutselboek. Er is wel degelijk goed over nagedacht. De eigen creativiteit van de kinderen staat voorop. Zwijsen hekelt bijna de reproductiemethode waar wij allemaal schuldig aan zijn. In de praktijk werkt het vaak zo, de kinderen maken vaak iets na.

Veel ideeën uit het boek zijn echt origineel zoals de fantasiemachine en het paasei. De vlinder (met verf en dan de bladzijde dubbel klappen)kwam mij weer iets te bekend voor. Maar over het algemeen zie ik in het boek niet conventionele dingen met gebruik van diverse technieken wat mij wel weer inspireert tot een nieuw knutsel en andere lesideeën.

Eén knutsel vind ik niet haalbaar, de kwal. Daar heb je dan oude plastic ballen voor nodig. Leuk verzonnen maar die vind je niet zomaar ergens. Ik dacht zelf dat een meloenentray van de groenteman wel een beter alternatief zou zijn.
Mijn favoriete knutsel is overigens het zandkasteel. Leuk verzonnen!

Ik ben blij met de kopieerbladen achter in het boek. Tekenen is nou niet één van mijn sterkste kanten. De tekeningen zijn gemaakt door Marjolein Krijger en ogen fris en duidelijk. Ook het overzicht van activiteiten in combinatie met de materialen en technieken is een waardevolle aanvulling van het boek. Je kunt zo direct zien welke materialen er binnen een seizoen gebruikt worden. Het valt dan direct op dat stof en wol veel gebruikt wordt tijdens de lente, maar tijdens de zomer is verf juist wel hét materiaal.

Is het de moeite waard om knutselschatten aan te schaffen is nu de hamvraag. Het boek biedt zelf het beste antwoord: “als u gericht wilt werken aan de creatieve ontwikkeling en de ontwikkeling van de (fijne) motoriek van het kind is het wel aan te raden.” Tja, wie wil dat nou niet!! Het boek sluit helemaal aan in de lijn van denken bij de methode en is een goede aanvulling geweest. Op mijn school zijn we er blij mee. Schatkist is nu zeer compleet te noemen. Je vraagt je af: what’s next?