In de vorige recensie keken we naar Chef en co, een spel gericht op gezonde voeding en bewegen. Het spel was meer geschikt voor de oudere kleuter. Deze keer kijken we naar het Boodschappenspel, juist weer geschikt voor de wat jongere kleuter. Met een winkelmandje en ‘echt’ groente en fruit doet het spel echt aan als een rollenspel.

Het boodschappenspel zit in een klein vierkant kartonnen  doosje.  Bij ‘Emotie in het spel’ had de auteur Magda Jacobs een primeur bij Rolf. We zijn toch vooral de degelijke houten kisten gewend, maar de kartonnen doosjes zijn stevig genoeg en ze maken de prijs van het ontwikkelingsmateriaal aantrekkelijker. Bovendien zijn de kartonnen doosjes een stuk beter te hanteren voor kleuters dan de grote zware houten kisten. Het materiaal in de doos blijft degelijk, wat we van Rolf gewend zijn. De plastic kaartjes zijn overigens met duidelijke tekeningen, en er zitten voldoende kaartjes in de doos om variatie in het spel te bieden.

Het doel van het spel

Bij het boodschappenspel is het de bedoeling dat de kinderen de ingrediënten op hun boodschappenlijstje bij elkaar sparen. De prijs staat achter op het product vermeld. Soms kost het één euro, soms twee en soms drie euro. De kinderen maken gebruik van een draaischijf om te bepalen welke actie ze moeten ondernemen. Zo staat er een portemonnee met één rondje ernaast. Dit betekent dat het kind dan één euro ontvangt. Zo is er op de draaischijf ook een portemonnee met twee of drie euro. Een plaatje van een winkelwagentje betekent dat de kinderen boodschappen in de winkel mogen doen. Er staan twee van zulke plaatjes op de draaischijf. Soms is de winkel gesloten, dat kan je zien aan een winkelwagentje met een kruis erdoor.

Naast het stimuleren van de taal en rekenontwikkeling van de kinderen zijn de kinderen ook volop bezig met het spel als een rollenspel. Je kunt de kunststof materialen rustig in de huishoek neerzetten. Er wordt ogenblikkelijk een rollenspel in gang gezet. Vergroot bijvoorbeeld eens de prijslijst tot A3 formaat en hang deze in de huishoek op. De kinderen schieten dan vrijwel automatisch in een rol als koper of juist verkoper. En leuk dat ze het vinden!

De opzet van het spel is zowel een gezelschapspel als ontwikkelingsmateriaal. Er zijn verschillende spellen mogelijk met dit spel. Deze staan gegeven in de handleiding, maar er zijn zelf talloos meer spellen te bedenken!

Spel 1: ‘fruit en groenten kopen’

Sorteer de ingrediëntenkaartjes per soort en zet de kunststof ingrediënten in het midden van de tafel. Geef elk kind een winkelmandje. Creëer zo het idee van het winkeltje.
Het spel: de kinderen gooien om de beurt met de 3 dobbelstenen. Ze benoemen en nemen de ingrediënten die op de dobbelstenen staan.

Spel 2: ‘boodschappen doen’

Ieder kiest een boodschappenlijstje en neemt 10 fiches. Zet de kunststof ingrediënten of de kaartjes in het midden van de tafel. De kinderen mogen om de beurt iets kopen van hun boodschappenlijst. Ze geven het aantal fiches in ruil voor één van de ingrediënten.

Spel 3: ‘naar de winkel’

De wijzerplaat, de fiches, de kaartjes met de ingrediënten worden in het midden gelegd. Ieder kind kiest een boodschappenlijstje. Om de beurt draaien de kinderen met de wijzer van de wijzerplaat. Als de wijzer stopt op een portemonnee, dan kregen ze 1, 2 of 3 fiches afhankelijk van het aangegeven aantal. De kinderen mogen in een volgende beurt iets kopen, mits de wijzer op het plaatje van de boodschappenkar stopt. Als de wijzer stopt op het bord met doorgestreept winkelwagentje dan is de winkel gesloten en mag je even niets kopen.

Spel 4: in twee varianten mogelijk.

Voor dit spel heb je de wijzerplaat, de fiches, de kaartjes met de ingrediënten of de set kunststof ingrediënten nodig. Je legt het wederom in het midden. Neem de drie prijskaarten en leg die voor iedereen zichtbaar neer.

De makkelijke variant:
Alle kinderen hebben 10 fiches in hun portemonnee. Stopt de wijzer op de 3 fiches, dan mag het kind 3 fiches nemen en een ingrediënt kopen van de prijskaart met de waarde 3. Volg verder de regels van spel 3.

De moeilijke variant:
Speel het spel zoals in spel 3 maar op het ogenblik dat een kind geld heeft om iets te kopen mag het kiezen uit welke prijscategorie het iets koopt. Als het 3 fiches heeft dan mag het iets kopen van de prijskaart van 3, maar ook iets van 2 en 1 of drie stuks van 1.

Conclusie

Wat een geweldig spel is het boodschappenspel. Het komt zo ontzettend dichtbij de spelontwikkeling van kinderen. Kinderen leren het meest door middel van spel. De meeste materialen zoals Begrippendiagram of Duolink, Getallenlijn, Wat ontbreekt of Rijmlotto zijn controlerende materialen. Je controleert of de kinderen een matrix kunnen leggen, de getalrij beheersen, kleine verschillen kunnen zien of kunnen rijmen. Het boodschappenspel is in feite winkeltje spelen en daarbij ligt de nadruk op veel meer ontwikkelingsgebieden dan alleen rekenen of het ruimtelijk inzicht zoals bij andere spellen.

Het concreet maken van het materiaal is in mijn mening een meesterzet. De kinderen kunnen op deze manier voelen, bekijken en vergelijken. Iets wat met plastic kaartjes natuurlijk lang niet kan. Voor jonge kinderen is het belangrijk zo veel mogelijk concreet te maken en dat maakt dit spel dan ook heel geschikt voor de jongere kleuters. Maar wat ik al eerder aangaf, er zijn zoveel meer varianten op dit spel te verzinnen en dat maakt het gedurende de hele kleuterperiode een zeer bruikbaar spel. Wat keer op keer lastig blijkt bij spellen met meer dan twee spelers en vooral bij jonge kinderen, is dat ze vergeten wie er aan de beurt is. Het principe met de klok mee is voor kleuters te moeilijk en dan is begeleiding wel nodig.

Houd er rekening mee dat het kunststof materiaal behoorlijk wat ruimte inneemt, maar ik vind het toch meer dan waard. Bovendien is het kleine doosje van het boodschappenspel ook weer ruimte besparend. Let wel op, de boodschappenmandjes moet je apart bestellen! Bestel dan ook gelijk een plastic bak voor al het kunststof materiaal. Je kunt dan echt jaren vooruit, dit materiaal wordt een hit in je klas. Ik weet het zeker. Bij mij in de klas is het al niet meer weg te denken, en er komen regelmatige jaloerse juffen even polsen of ze het eens mogen lenen. Nou , de komende 10 jaar denk ik niet dames, sorry!